Rozdział 5.

Rozdział 5.

Czekaliśmy w szpitalu bardzo zestresowani, a zwłaszcza ja. Teraz byłam już stuprocentowo pewna, że Marek jest tym jedynym. W końcu lekarz kazał wejść do sali, ale tylko jednej osobie.

- Idź ty Nina. Napewno masz mu więcej do powiedzenia. - zaproponowała mi Lucyna.

- Dzięki.- odpowiedziałam i weszłam do sali gdzie leżał Marek.

- Hej. - przywitałam się.

- Cześć.- uśmiechnął się do mnie.

- Jak się czujesz? - spytałam.

- A już coraz lepiej. Tylko ramię jeszcze trochę boli. A co z Alexem? Jest tu?

- Niestety, ale nie mógł wejść do szpitala...- powiedziałam i szybko dodałam.- Ale nie martw się przenocuje u mnie, bo już jutro masz niby wyjść.- uśmiechnęłam się.

- Dzięki. - odwzajemnił mój uśmiech.

Po dłuższej ciszy Marek zaczął:

- Na komendzie... - zaczął- Jeszcze przed tym zdarzeniem. - wskazał na swoje ramię, uśmiechnął się. - Chciałaś mi coś powiedzieć.

- Heh. Tak bo widzisz chciałam porozmawiać o nas. - powiedziałam.

- Właśnie. Też chciałem ci coś powiedzieć, ale nie wiedziałem jak zacząć,że tak powiem. - odpowiedziałam Marek śmiejąc się.

Byłam dość zdziwiona, ale pozwoliłam mu dokończyć.

- Słuchaj...- zaczął i usiadłwszy na łóżku szpitalnym złapał mnie za dłonie. - Gdy cię poznałem od razu sie w tobie zakochałem. Nie wiedziałem czy ze wzajemnością, ale po tym pocałunku zrozumiałem...

Nie pozwoliłam mu dokończyć i zaczęliśmy się namiętnie całować. Po przerwaniu pocałunku powiedziałam do niego szeptem: 

- Oczywiście, że ze wzajemnością. Kontynuowaliśmy nasz pocałunek, lecz musieliśmy przerwać, ponieważ przyszedł lekarz, który kazał mi już iść, aby Marek odpoczął.

- Ale ja się bardzo dobrze czuję. - powiedział Marek.

- Nie, nie, lekarz ma rację. - wstałam- lepiej będzie jak już sobie pójdę. Jutro wpadnę.- uśmiechnęłam się do niego, a on odwzajemnił  uśmiech.

Opowiedziałam wszystko Lucy. Strasznie się ucieszyła.

- No to świetnie. W takim razie wszystko sobie wytłumaczyliście.- powiedziała.

- Dokładnie. - trochę skłamałam odpowiadając tak Lucynie,  ale po co miałam zamartwiać Marka jeszcze sprawą z Jamesem?  Lepiej będzie jak powiem mu to, gdy wyjdzie ze szpitala. Co miało nastąpić już jutro. - myślałam.

Wieczorem zabrałam Alexa do mnie do domu.

- To co Alex? Musimy dzisiaj poradzić sobie bez twojego pana? - zapytałam, nie oczekując odpowiedzi od psa, który tylko się na mnie popatrzył. Przygotowałam mu legowisko obok mojego łóżka i położyłam się spać. W pewnym momencie coś zaczęło łaskotać mnie po plecach. Zaświeciłam światło. Był to Alex.

- To ty Mały. Pewnie nie możesz spać? Chodź, połóż się koło mnie - powiedziałam. 

Alex momentalnie zrobił to, jakby zrozumiał co powiedziałam . Zgasiłam światło i  usnęłam. Już jutro przecież miałam odebrać Marka ze szpitala...

No i już piąty rozdział :) Proszę komentujcie mojego bloga i polecajcie go znajomym. Byłabym bardzo wdzięczna ;*  Teraz będę dość rzadko wstawiać nowe wpisy, bo niestety ale koniec roku się zbliża co łączy się ze sprawdzianami itp. Naukaa xD Ja kujon ;p Aha, no i komentujcie :)